- terâküm
- (A.)[ ﻢﮐاﺮﺕ ]birikim, birikme, yığılma.♦ terâküm etmek birikmek, yığılmak.♦ terâküm ettirmek biriktirmek.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
teraküm — terâküm: birikme; biriktirme … Hukuk Sözlüğü
teraküm — is., esk., Ar. terākum Birikme, yığılma Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller teraküm etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
TERAKÜM — Birikme, yığılma. * Birbiri üzerine sıkışma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
teraküm etmek — birikmek, yığılmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜTERAKİM — Teraküm etmiş, birikmiş, yığılmı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TERAKÜMÂT — (Teraküm. C.) Toplanmalar, yığılmalar, birikmeler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
batkaklık — çamur teraküm etmiş yer, batacak çamurlu göl … Çağatay Osmanlı Sözlük
irinklamak — munfesih olmak, irik dolub birikmek, çirk teraküm etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
terme — dağlarda toplanup kalarak güçen ve teraküm etmiş berf … Çağatay Osmanlı Sözlük
TAHT-EŞ ŞUUR — Şuur altı. Şuur haricinde olarak açılıp yayılan zihnî faaliyet.(Taht eş şuur, gayr ı meş urdan vâzıhan farklıdır. Hâfızada teraküm etmiş, fakat bu anda kendisini düşünmediğimiz hâtıralar, gayr i meş ur ve kaimdirler. Fakat taht eş şuur… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük